การมีบุตรยาก เป็นเรื่องหนึ่งที่สร้างความทุกข์ใจให้กับคู่รักจำนวนไม่น้อย น่าคิดอยู่เหมือนกันตรงที่ว่า ปัญหานี้มักเกิดกับคู่รักที่มี “ความพร้อม” ที่จะมีบุตร แต่กลับไม่มี ในขณะที่มีผู้คนอีกจำนวนหนึ่ง ซึ่ง… ไม่พร้อมจะมีบุตร แต่ก็กลับมีการตั้งครรภ์เกิดขึ้น เป็นที่มาของปัญหาและข่าวเศร้าในสังคมที่เราเห็นกันอยู่เนืองๆ…
หากจะบอกว่า เรื่องมีบุตรยาก ก็คือการไม่มีลูกสักทีของคู่สมรส หรือคู่รักที่อยู่ด้วยกัน ก็อาจพูดได้ไม่เต็มปาก เพราะการที่ไม่มีบุตรนั้นไม่ได้หมายถึงเขามีไม่ได้ แต่อาจเกิดจากเรื่องอื่นๆ เช่น ความไม่พร้อมในด้านฐานะชีวิตครอบครัว มีภาระทางด้านการงาน หรือมีแผนการที่อยากจะทำอย่างอื่นก่อน เหล่านี้ เป็นการไม่มีบุตร โดยความจงใจ ซึ่งก็มีวิธีคุมกำเนิดมากมายที่สามารถใช้ในการป้องกันการตั้งครรภ์ได้ ตั้งแต่การใช้ถุงยางอนามัย การรับประทานยาคุมกำเนิด ไปจนถึงการทำหมันแบบต่างๆ คู่รักเหล่านี้ก็ไม่มีบุตร แต่เราจะไม่ถือว่าเข้าข่ายนี้ เพราะเป็นการไม่ต้องการมีไม่ใช่มีไม่ได้ จึงไม่เข้าข่ายที่จะต้องหาทางบำบัดแก้ไข ให้เกิดการตั้งครรภ์
หากให้ชี้ชัดๆ ลงไปตามคำนิยามจะต้องใช้การอธิบายว่า การมีบุตรยาก คือ การที่คู่รักหรือคู่สมรส ได้อยู่กินกันมาเป็นเวลาไม่น้อยกว่า 1 ปี โดยมีความสัมพันธ์ทางเพศตามปกติ และไม่ได้คุมกำเนิด แต่ไม่เกิดการตั้งครรภ์หรือมีบุตรได้ แบบนี้จึงจะสามารถเรียกได้ว่าเข้าข่ายของอาการ
ดังนั้น การมีบุตรยาก หมายถึง การที่มีความสัมพันธ์กันเป็นปกติ อยู่กันมาเป็นเวลา 1 ปี โดยไม่มีการคุมกำเนิด แต่ไม่สามารถมีลูกได้ ซึ่งในปัจจุบันอาการนี้เกิดขึ้นได้ในราว 10-15% ของคู่สมรสหรือคู่รักที่อยู่กินด้วยกันตามปกติตามนิยามข้างต้น อาการนี้เป็นเรื่องที่ต้องหาทางแก้ไขและรักษาเพื่อให้สามารถมีบุตรได้สมตามความปรารถนาของคู่รัก ซึ่งก็มีอยู่หลายวิธีทั้งวิธีธรรมชาติแก้ไขด้านอารมณ์และสุขภาพของคู่รัก ไปจนถึงพึ่งเทคโนโลยีทางการแพทย์
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น